گلیکوپروتئین PSA در اپی تلیوم غده پروستات تولید و بطور طبیعی به داخل مایع سمینال ترشح شده و عملکرد آن تجزیه پروتئین های وزیکولهای سمینال و حل کردن لخته سمینال است. غلظت این آنتی ژن در افراد مبتلا به سرطان پیشرفته پروستات و بزرگی خوش خیم پروستات (BPH ) افزایش پیدا می کند. PSA  در سرم به چندین شکل وجود دارد. یک نوع که از نظر فعالیت ایمنی کارایی نداشته و توسط آلفا-2-ماکروگلوبولین احاطه شده است. نوع دیگر PSA در سرم با یک نوع مهار کننده پروتئاز به نام آلفا-1-آنتی کیموتریپسین (ACT) کمپلکس تشکیل داده است. با وجودی که ACT فقط به جایگاه فعال PSA متصل می شود، PSA با تست های ایمنی قابل تشخیص است. شکل سوم PSA که نمایانگر یک پروآنزیم یا شکل غیر فعال از نظر آنزیمی و کمپلکس با ACT نیست، PSA آزاد یا FREE PSA نام دارد. از نظر پزشکی مقدار PSA-ACT و FREE PSA زمانی که با مقدار کل PSA یا TOTAL PSA مقایسه شود، نقطه تمایز بین کانسر پروستات و بزرگی خوش خیم پروستات (BPH) است. مطالعات نشان داده است که بین بیمارانی که مقدار Total PSA آنها بین 4 تا 10 نانوگرم بر میلی لیتر است، نسبت PSA آزاد به  Total PSA در آقایان دارای سرطان پروستات پایین تر از آنهایی است که به بزرگی خوش خیم پروستات مبتلا هستند.