ویروس سرخجه از یک قطعه RNA تک رشته ای، نوکلئوکپسید بیست وجهی و پوشش لیپوپروتئینی تشکیل شده است. بیماری سرخجه (سرخک آلمانی یا سرخک 3روزه) بیماری حاد تب داری است که با ورود این ویروس از طریق مجاری تنفسی فوقانی ایجاد شده و به صورت بثورات پوستی و ایجاد لنفادنوپاتی پشت لاله گوش و پس سر مشخص می شود. عفونت با ویروس سرخجه در دوران حاملگی می تواند به سندرم سرخجه مادرزادی (CRS) منجر شود. زمان آلودگی با ویروس، در ماه های مختلف بارداری دارای اهمیت بسیار می باشد. عفونت در طی 3 ماهه اول بارداری منجر به ایجاد ناهنجاری در حدود 85% از نوزادان و در 3 ماهه دوم بارداری، منجر به ایجاد ناهنجاری در حدود 15% از نوزادان می شود. این ناهنجاری ها شامل عقب ماندگی ذهنی، بیماری های قلبی، کاتاراکت، کری، مننگوآنسفالیت و پان آنسفالیت پیشرونده می باشند. ویرمی در 3 ماهه سوم بارداری معمولا منجر به نقایص جنینی نمی گردد. شناسایی IgG اختصاصی نشان دهنده وجود ایمنی نسبت به ویروس فوق می باشد زیرا فقط یک سروتیپ از ویروس سرخجه وجود دارد. آزمون های ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) و الایزا روش های استاندارد برای شناسایی ویروس سرخجه در بدن می باشند و با توجه به اینکه درتست HI قبل از انجام آزمایش باید مهار کننده های غیر اختصاصی را حذف نمود آزمون الایزا ترجیح داده می شود.