فاسیولا هپاتیکا انگلی است از کلاس ترماتودها که بیشتر در دامها ایجاد بیماری می نماید ولی ابتلای انسانها به این بیماری نیز گزارش شده است. این انگل تقریبا” در اکثر نقاط دنیا وجود دارد و موارد اپیدمی در کشورهای مختلفی بوقوع پیوسته که اپیدمی در گیلان و مازندران ایران از آن جمله اند. عوارض بیماری فاسیولازیس به علت ورود انگل به کبد و مهاجرت آن به مجاری صفراوی میباشد که عمل مهاجرت باعث تخریب نسج کبد شده و وجود کرم بالغ در مجاری صفراوی باعث گشادی و ضایعات مکانیکی و سمی در مجاری صفراوی می گردد ، در مراحل انتهایی ممکن است که ضایعات دچار عفونت باکتریایی شوند که به سیروز منجر می گردد. از علائم اصلی بیماری در انسان می توان قولنج های کبدی همراه با استفراغ و سرفه، درد در ناحیه شکم، سر درد و تبهای نامنظم همراه عرق فراوان، اسهال، کم خونی و ائوزینوفیلی در خون را نام برد. تشخیص قطعی بیماری با دیدن تخم این انگل در مدفوع یا توباژ اثنی عشر صورت می گرفت، تستهای ثبوت مکمل و برخی تستهای جلدی و تست ممانعت از هماگلوتیناسیون نیز برای تشخیص بیماری به کار گرفته شده اند که هیچ یک از حساسیت کافی برخوردار نیستند. برای دیدن تخمها در مدفوع حداقل باید هفت تا یازده هفته از زمان اولیه عفونت گذشته باشد، در ضمن در صورتیکه فرد از کبد آلوده حاوی تخم استفاده کرده باشد می تواند باعث مثبت جلوه دادن آزمایش شود (سودوفاسیولازیس). یکی از معتبرترین روشها در تشخیص فاسیولازیس روش الایزا میباشد که در این روش می توان فرد بیمار را دو تا چهار هفته بعد از ابتلا به انگل شناسائی نمود.