مولکول فریتین مهمترین پروتئین ذخیره کننده آهن بدن می باشد که در بافت های مختلف بدن از جمله کبد، طحال و مغز استخوان وجود دارد. آهن موجود در فریتین مهمترین و اختصاصی ترین فرم آهن ذخیره ای در سلولهاست که در هنگام کمبود آهن به تدریج آزاد می شود. میزان فریتین در بدو تولد بالا بوده و به تدریج کاهش می یابد و در دوران کودکی در همان سطح باقی می ماند، پس از بلوغ میزان آن شروع به افزایش می کند و در آقایان بیشتر از خانم ها خواهد بود. میزان فریتین سرم یک پارامتر واقعی از میزان آهن ذخیره است و با آن ارتباط مستقیم دارد، میزان فریتین در طی بیوریتم ثابت است در حالیکه میزان آهن دستخوش تغییرات گسترده می شود، بنابراین اندازه گیری فریتین در سرم انعکاسی از میزان آهن در بدن است بطوری که به موازات کاهش آهن در فقر آهن، کاهش و در بیماری انباشتگی آهن، افزایش می یابد. اندازه گیری فریتین در تشخیص بیماری کم خونی ناشی از فقر آهن و کنترل درمان شاخص بسیار دقیق و حساسی است و در شرایط پر خطر نظیر بارداری، دیالیز و دهندگان حرف های خون توصیه می شود، میزان فریتین در برخی از بیماری ها نظیر هموکروماتوز، آنمی ناشی از بیماری های مزمن، آنمی همولیتیک نظیر تالاسمی، بیماری های کبدی، بدخیمی ها و التهابات افزایش می یابد.